Kiełki. Bomba witamin

 

Warto włączyć kiełki do naszej codziennej diety ze względu na to, że są smaczne i niskokaloryczne, zawierają też naturalne, łatwo przyswajalne przez organizm witaminy i mikroelementy.

W kiełkach jest wszystko co najlepsze, i to w gigantycznych dawkach. Po pierwsze – siarka. To jej rzeżucha zawdzięcza charakterystyczny, pikantny i – dla niektórych – nieprzyjemny smak. To ona ma moc diabelską – nie tylko pomaga organizmowi w usuwaniu toksyn (łączy się ze szkodliwymi metalami ciężkimi jak ołów, rtęć czy kadm i wspomaga ich usuwanie), ale przede wszystkim jest ważnym budulcem naszego ciała – mięśni, kości, zębów, a przede wszystkim włosów. Ponadto kiełki to skarbnica witamin z grupy B, witaminy C (np. 1/2 szklanki kiełków lucerny zawiera jej tyle co 6 szklanek soku pomarańczowego), D, E, K, PP oraz żelaza, fosforu, wapnia, magnezu, potasu, cynku, jodu, manganu, miedzi, litu, selenu. Dużo w nich beta-karotenu, wartościowego białka oraz kwasów tłuszczowych omega-3. Są bogate w błonnik (np. 3 łyżki stołowe kiełków pszenicy mają go więcej niż kromka ciemnego pieczywa pszennego).

Świeże kiełki obfitują także w wartościowe białka i kwasy tłuszczowe omega-3. Obniżają poziom złego cholesterolu, zapobiegają miażdżycy i nowotworom oraz regulują trawienie. Doskonale wpływają na cerę, włosy, paznokcie i zęby oraz wzmacniają kości. Regenerują i odmładzają organizm, poprawiają odporność, uzupełniają niedobór witamin i minerałów, jednym słowem – zapewniają dobre samopoczucie.

Kiełki na zdrowie

1. Brokułów zawierają likwidujące wolne rodniki sulforafany stosowane w profilaktyce nowotworów.

2. Lucerny są fantastycznym źródłem żelaza i łatwo przyswajalnego białka.

3. Soczewicy zawierające kwas foliowy o działaniu krwiotwórczym.

4. Rzodkiewki i rzeżuchy obfitują w siarkę.

5. Pszenicy są najbogatszym źródłem witamin A, B C i E, zawierają duże ilości magnezu, wapnia, fosforu, żelaza, niacyny, tiaminy i kwasu pantotenowego.

6. Słonecznika zawierają rzadko występującą w roślinach witaminę D oraz duże ilości białka i nienasyconych kwasów tłuszczowych.

7. Koniczyny czerwonej są doskonałym źródłem izoflawonów, które mogą być pomocne w zapobieganiu chorobom takim jak osteoporoza, rak, miażdżyca oraz w zwalczaniu symptomów menopauzy.

8. Rzeżuchy obniżają poziom cukru we krwi, zawierają sporo witaminy C, witamin z grupy B, beta karotenu, są również źródłem składników mineralnych – siarki, potasu, magnezu, wapnia, żelaza, chromu oraz jodu.

9. Soi zawierają żelazo, fosfor, magnez, potas, witaminy: A, B, C, K, izoflawony oraz nienasycone kwasy tłuszczowe.

10. Fasoli Mung zawierają żelazo, magnez, miedź, cynk, mangan, witaminy:C, B1, PP. Obniżają poziom „złego” cholesterolu LDL.

Jak je jeść

Kiełki odmieniają zwykłą kanapkę i nadają oryginalny smak pospolitej pomidorowej. Można je dodać do sałatki warzywnej lub owocowej, jajecznicy, omletu, jogurtu, pasty. Krótko obsmażone na rozgrzanym tłuszczu są smacznym składnikiem dań ziemniaczanych, z ryżem, makaronem. Znakomicie zastępują natkę pietruszki, koperek czy szczypiorek. Ostre w smaku (np. rzodkiewki czy rzeżuchy) dobrze komponują się z wędliną, potrawami z jajek, sosami majonezowymi, dipami czy twarogiem. Delikatne (np. z pszenicy czy słonecznika) można dodać do legumin i koktajlów mlecznych. Kiełki roślin strączkowych (np. soi, fasoli, soczewicy) pasują do duszonych warzyw, potraw mięsnych i rybnych.

Nie wszyscy lubią smak kiełków, niektórzy zaś narzekają na dolegliwości trawienne po ich spożyciu. Może to oznaczać, że organizm musi powoli przywyknąć do tego „innego” pożywienia. Należy wtedy zacząć od łyżeczki kiełków dziennie, stopniowo osiągając normę 4 krotnie wyższą.

Tekst Marta Dudzińska